De menselijke soort

Wanneer de Franse verzetsman Robert Antelme in 1945 uit het concentratiekamp Gandersheim, een dependance van kamp Buchenwald, waar hij bijna een jaar heeft doorgebracht, naar Parijs is teruggekeerd, begint hij zijn belevenissen neer te schrijven. ‘Ik doe hier verslag van wat ik heb meegemaakt. Het bevat niet zoveel verschrikkelijks. In Gandersheim was geen gaskamer of crematorium. Het verschrikkelijke hier is onduidelijkheid, volkomen gebrek aan houvast, eenzaamheid, onophoudelijke onderdrukking, langzame vernietiging’ (uit het Voorwoord).
Zijn verslag wordt in 1947 gepubliceerd onder de titel L’espèce humaine. Het is een onderzoek naar ‘de persoon die het kamp Gandersheim in elf maanden van hem had gemaakt, niet omdat hij een verhaal klaar had dat verteld moest worden, de waarheid over een Duits kamp, maar omdat hij zichzelf een verhaal wilde vertellen dat, als hij niet meteen met het schrijven begon, ook hem dreigde te ontglippen’ (Jacq Vogelaar in Over kampliteratuur).
De menselijke soort is in de loop van de jaren erkend als het werk van een groot schrijver, als een uitzonderlijk relaas.
Deze editie is een heruitgave van het werk dat in 2001 door Uitgeverij SUN in Nijmegen werd gepubliceerd. Zij verschijnt ter gelegenheid van de viering van het vijfenzestigjarige jubileum van de Stichting Kunstenaarsverzet 1942-1945 (SKV), die als mede-uitgever naast uitgeverij In de Walvis optreedt.